سندرم دکرون را جدی بگیرید.

تاریخ انتشار : 6 اردیبهشت 1401 | آخرین به روز رسانی : 12 بهمن 1401
سندرم دکرون را جدی بگیرید.

اگر زمانی که مچ دست خود را می‌چرخانید و یا حتی وقتی دست‌های خود را مشت می‌کنید، احساس درد و ناراحتی احساس کنید، ممکن است دچار سندرم دکرون باشید و خودتان اطلاعی نداشته باشید! اگرچه هنوز هم علت دقیقی برای این ایجاد عارضه وجود ندارد، اما برخی از فعالیت‌ها همانند ورزش‌های با راکت، بلند کردن کودکان، فعالیت‌های سنگین در طول روز می‌تواند موجب شدید شدن درد در ناحیه دست و مچ‌ها شود.

سندرم دکرون چیست؟

تنوسینوویت دکرون یا سندرم دکرون، یک بیماری دردناک است که بر تاندون‌های سمت شست مچ دست تأثیر می‌گذارد. اگر به سندرم دکرون مبتلا هستید، احتمالاً وقتی مچ دست خود را بچرخانید، چیزی را بگیرید یا مشت کنید، درد خواهد داشت.

اگرچه علت سندرم دکرون به‌طور دقیق مشخص نیست، اما هر فعالیتی که متکی به حرکت مکرر دست یا مچ باشد؛ مانند کار در باغچه، بازی گلف یا ورزش‌های راکتی، یا بلند کردن کودک، می‌تواند آن را بدتر کند.

سندرم دکرون

علائم سندرم دکرون را بشناسید

علائم سندرم دکرون عبارت‌اند از:

  • درد نزدیک قاعده انگشت شست
  • تورم در نزدیکی قاعده انگشت شست
  • مشکل در حرکت دادن شست و مچ دست هنگام انجام کاری که شامل گرفتن یا نیشگون گرفتن است
  • احساس «چسبیدن انگشت‌ها به هم» یا «قفل شدن و آزاد شدن» در انگشت شست هنگام حرکت دادن آن

اگر این بیماری بدون درمان بیش‌ازحد طولانی شود، درد ممکن است بیشتر به انگشت شست، پشت بازو یا هر دو گسترش یابد. نیشگون گرفتن، گرفتن و سایر حرکات انگشت شست و مچ دست درد را تشدید می‌کند.

چه زمانی باید به پزشک مراجعه کرد؟

اگر هنوز مشکل درد یا عملکرد دارید و قبلاً روش‌هایی را برای تسکین این درد امتحان کرده‌اید، با پزشک خود مشورت کنید. ازجمله روش‌هایی که می‌توانید خودتان برای تسکین درد امتحان کنید و در صورت مؤثر نبودن به پزشک مراجعه کنید؛ عبارت‌اند از:

  • عدم استفاده از انگشت شست آسیب‌دیده
  • اعمال سرما در ناحیه آسیب‌دیده
  • استفاده از داروهای ضدالتهابی غیراستروئیدی، مانند ایبوپروفن و ناپروکسن

علت سندرم دکرون چه می‌تواند باشد؟

استفاده بیش‌ازحد مزمن از مچ دست معمولاً با تنوسینوویت یا سندرم دکرون همراه است.

تاندون‌ها ساختارهای طناب مانندی هستند که ماهیچه‌ها را به استخوان متصل می‌کنند. هنگامی‌که هر چیزی را در دست خود می‌گیرید، می‌گیرید، می‌فشارید، نیشگون می‌گیرید یا می‌پیچید، دو تاندون در مچ دست و انگشت شست پایین به‌طورمعمول به آرامی از میان تونل کوچکی که آن‌ها را به پایه انگشت شست متصل می‌کند می‌لغزند. تکرار یک حرکت خاص روز به روز ممکن است غلاف اطراف دو تاندون را تحریک کند و باعث ضخیم شدن و تورم شود که حرکت آن‌ها را محدود می‌کند.

سایر علل سندرم دکرون عبارت‌اند از:

  • آسیب مستقیم به مچ دست یا تاندون؛ بافت اسکار می‌تواند حرکت تاندون‌ها را محدود کند
  • آرتریت التهابی، مانند آرتریت روماتوئید

عوامل خطر برای ابتلا به سندرم دکرون چیست‌اند؟

عوامل خطر برای دکرون عبارت‌اند از:

  •  سن:

اگر بین 30 تا 50 سال سن دارید، نسبت به سایر گروه‌های سنی، ازجمله کودکان، در معرض خطر بیشتری برای ابتلا به سندرم دکرون هستید.

  • رابطه‌ی جنسی:

این عارضه در زنان شایع‌تر است.

  •  باردار بودن:

این وضعیت ممکن است با بارداری مرتبط باشد.

  •  مراقبت کودک:

بلند کردن مکرر کودک شامل استفاده از انگشت شست به‌عنوان اهرم است و همچنین ممکن است با این وضعیت مرتبط باشد.

  •  مشاغل یا سرگرمی‌هایی که شامل حرکات مکرر دست و مچ است:

مشاغل یا سرگرمی‌هایی که شامل حرکات مکرر دست و مچ است، ممکن است به سندرم دکرون کمک کنند.

دکرون چگونه تشخیص داده می‌شود؟

برای تشخیص سندرم دکرون، پزشک ممکن است یک آزمایش ساده انجام دهد که به آن تست فینکلشتاین می‌گویند. ابتدا انگشت شست خود را خم می‌کنید تا روی کف دست شما قرار گیرد. سپس یک مشت می‌زنید و انگشتان خود را روی شست خود می‌بندید. در آخر، مچ دست خود را به سمت انگشت کوچک خود خم می‌کنید. اگر حساسیت یا درد در انتهای انگشت شست خود دارید، احتمالاً سندرم دکرون مبتلا هستید.

آزمایش‌های دیگری مانند اشعه ایکس معمولاً برای تشخیص بیماری لازم نیست.

درمان سندرم دکرون

بیشتر بیماران مبتلابه دکرون با بستن اسپلینت مچ دست و تزریق کورتیزون بهبود پیدا می‌کنند. همچنین ممکن است برای کاهش التهاب به شما داروهای ضدالتهاب داده شود و قرار دادن یخ روی ناحیه ملتهب به شما توصیه شود. باید انگشت شست و مچ دست خود را استراحت داده و از انجام کارهایی که باعث بروز درد در تاندون‌ها می‌شوند خودداری کنید. همچنین فیزیوتراپی و ورزش‌هایی که ممکن است به شما داده شوند می‌توانند به تقویت انگشت شست و مچ دست کمک کنند و دامنه حرکت شمارا بهبود ببخشند.

معرفی بهترین کلینیک فیزیوتراپی

1.  اعمال حرارت یا قرار دادن یخ

یخ یا گرما ممکن است برای تسکین کوتاه‌مدت درد توصیه شود. درمانگر شما با توجه به وضعیت شما بهترین مورد برای شمارا توصیه خواهد کرد.

2. اسپلینت‌ها و بریس‌ها برای درمان سندرم دکرون

بستن اسپلینت به‌عنوان یک درمان محافظه‌کارانه و مقدماتی همچنان باقی‌مانده است. ممکن است درمانگر شما برای ثابت نگه‌داشتن موقعیت شست و مچ دست و استراحت دادن آن‌ها و فراهم نمودن فشار کافی برای کمک به کاهش درد و تورم، بستن اسپلینت را برای شما تجویز کند. پوشیدن اسپلینت یا بریس باعث حفظ انگشت شست شما در یک موقعیت صاف می‌شود در حالی که مچ دست در موقعیت طبیعی خود قرار دارد و این امر باعث کاهش تورم شما شده و زمان کافی برای بهبودی را برای تاندون‌ها به ارمغان می‌آورد. بسته به شدت مشکل شما، چندین نوع اسپلینت یا بریس وجود دارد که می‌توان برای استراحت دادن انگشت شست و مچ دست استفاده کرد.

بسته به شدت و ماندگاری علائم، ممکن است گزینه‌های اسپلینت متفاوت باشند. به‌عنوان‌مثال اسپلینت‌های نرم و انعطاف‌پذیر برای علائم خفیف و گاه‌به‌گاه، اسپلینت‌های نسبتاً محکم برای علائم شدیدتر و دائمی‌تر و اسپلینت‌هایی با پشتیبانی بیشتر که باعث محدود کردن دامنه حرکت می‌شوند و برای بیمارانی که درد طولانی‌مدت و شدید دارند، مناسب هستند. اسپلینت‌ها برای پشتیبانی از انگشت شست و مچ دست به‌صورت شبانه‌روزی و به مدت ۴ تا ۶ هفته پوشیده می‌شوند.

درمان سندرم دکرون

3. تزریق کورتیکواستروئید

یک تزریق کورتیکواستروئید در ناحیه اطراف تاندون‌ها می‌تواند به تسکین موقت درد و علائم شما کمک کند. بااین‌حال تسکین موقت علائم باعث از بین رفتن بیماری تنوسینوویت دکرون نمی‌شود. همیشه توصیه می‌شود در صورت باقی ماندن علائم، برای درمان هرچه زودتر آن با پزشک خود مشورت کنید. بهبودی بدون درمان مناسب ممکن است بیش‌ازحد طبیعی طول بکشد و علائم شما بدتر شود.

آیا فیزیوتراپیست هم می‌تواند کمک کند؟

اگر فیزیوتراپیست شما با ارزیابی و معاینه وضعیت سندرم دکرون را تأیید کند، یک برنامه شخصی برای مشکل شما طراحی خواهد کرد. فیزیوتراپیست شما چگونگی استفاده از دست و مچ دست برای انجام فعالیت‌های کاربردی را بررسی و ارزیابی خواهد کرد. این بررسی شامل فعالیت‌های روزمره، کار و فعالیت‌های ورزشی شما خواهد بود. فیزیوتراپیست همچنین سعی می‌کند در شناسایی فعالیت‌ها یا موقعیت‌های وضعی که ممکن است در بروز مشکل مشارکت داشته باشند، به شما کمک کند. آن‌ها به شما آموزش می‌دهند که چگونه تغییراتی در عملکرد خود ایجاد کنید تا به بهبودی کمک کرده و خطر ابتلای مجدد به این مشکل در آینده را کاهش دهید.

آیا می‌توان از دکرون پیشگیری کرد؟

بهترین راه برای پیشگیری از سندرم دکرون، اجتناب از حرکات تکراری است. برای کاهش استرس روی مچ دست، اقدامات خود را تغییر دهید. اگر از مچ دست خود استفاده می‌کنید، برای استراحت مکرر استراحت کنید. در صورت لزوم از بریس یا آتل روی شست و مچ دست خود استفاده کنید.

برنامه تمرینی که پزشک یا فیزیوتراپیست خود پیشنهاد می‌کند را دنبال کنید. حتماً در مورد فعالیت‌هایی که باعث درد، بی‌حسی یا تورم می‌شود به او بگویید.

 

دسته بندی : مقالات
برچسب ها : مچ دست

دیدگاهتان را بنویسید

نشانی ایمیل شما منتشر نخواهد شد. بخش‌های موردنیاز علامت‌گذاری شده‌اند *